Ik ben alleenstaande ouder, moet ik dan naar de notaris? Als alleenstaande ouder wil je alles goed geregeld hebben voor jouw kind(eren). Maar moet je daarvoor echt langs een notaris?
Als je onverhoopt komt te overlijden dan staan jouw nabestaanden er alleen voor. Na de uitvaart moet er een heleboel geregeld worden. Van het afwikkelen van jouw bankzaken en het wel of niet verkopen van een eigen woning, tot aan het opzeggen van de krant en het abonnement van je sportschool. Dan is het fijn als je hiervoor iemand hebt aangewezen die jij dit toevertrouwt: een executeur en/of afwikkelingsbewindvoerder. Wie dit mag doen leg jij vast in jouw testament, zodat deze persoon na jouw overlijden al deze zaken voor jou gaat regelen.
Nog een goede reden om een testament op te maken is om vast te leggen aan wie jij jouw bezittingen wilt nalaten. Stel dat je gescheiden bent, dan bestaat er een kans dat je ex-partner via jullie kind(eren) kan erven uit jouw vermogen. Als je dat wilt voorkomen, dan is het goed om hier op tijd de juiste afspraken over vast te leggen bij de notaris.
Je wilt er liever niet aan denken, maar wat als zowel jij als de andere ouder van je kind(eren) overlijdt?
Als je minderjarige kinderen hebt, dan kun je via een voogdijbenoeming in een testament vastleggen wie er voor je kinderen mag zorgen als beide ouders er niet meer zijn. Als er geen voogd benoemd is, dan beslist de rechter wie de voogdij over jouw kinderen krijgt.
Ben je een alleenstaande ouder en heeft jouw ex-partner jouw kind(eren) niet erkend? Dan moet je zeker de voogdij voor je kinderen regelen en dat leg je vast in een testament. Voogdij komt pas om de hoek kijken als er geen wettelijke ouders meer zijn.
Daarnaast kun je tevens een bewind vastleggen over hetgeen wat jouw kinderen verkrijgen uit jouw erfenis. Dit betekent dat jouw kinderen tot het moment dat ze een door jou gekozen leeftijd hebben bereikt zelf niet aan de erfenis kunnen komen. Tot die tijd wordt het beheerd door de bewindvoerder. Dit kan dezelfde persoon zijn als de voogd, maar het kan ook iemand anders zijn. Dat bepaal jij.
Daarnaast kun je nadenken over een levenstestament. Want stel, er gebeurt iets waardoor je er zelf nog wel bent, maar wilsonbekwaam bent en niet meer zelf kunt handelen? Dan is het fijn dat je iemand hebt aangewezen die dit namens jou mag doen. In een levenstestament leg je jouw persoonlijke wensen vast en machtig je één of meer mensen – gevolmachtigde(n) – die jouw belangen mogen behartigen als je zelf (tijdelijk) geen beslissingen meer kunt nemen. Denk bijvoorbeeld aan medische behandeling, de zorg voor je huisdieren of je financiën. Hiervoor wijs je de mensen aan die jij vertrouwt, zodat zij jouw zaken kunnen regelen op de manier zoals jij dat wilt. Op deze manier kun je bij ingrijpende situaties toch zelf de regie in handen houden.