Er zijn verschillende theorieën over het ontstaan van het notariaat, en zoals met zoveel zaken in de geschiedenis, claimt iedereen een stukje van de oorsprong.
Sommigen wijzen naar de Romeinen. De tabelliones, een soort oude juridische stenografen, legden contracten vast en bezegelden overeenkomsten. Een vroege vorm van het notariaat? Misschien. Maar anderen zweren bij de middeleeuwse kerkelijke notarissen, die in naam van de paus documenten opstelden. De kerk hield nu eenmaal van administratie, en wat officieel is op perkament, is voor de eeuwigheid.
Dan zijn er nog de stads- en feodale notarissen, die in opkomst kwamen toen eigendom en handel complexer werden. Koningen, hertogen en stadsbesturen wilden betrouwbare schriftelijke vastlegging van transacties. En alsof dat nog niet genoeg variatie gaf, kwam Napoleon langs met zijn Code Civil en gaf het notariaat zijn moderne, gestructureerde vorm. Een Franse finesse over een eeuwenoud ambacht